در فاصله ها عشق چو افتد به میان راه فرو ریزد
میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست
تو خود حجاب خودي حافظ از میان برخیز
جسم ها می میرند. زمان می گذرد. مکان در هم می شکند.
روح ها به سوی خانه معبودیه خویش خواهند رفت.
همچون رودهایی که به دریا می ریزند.
بادها باز می ایستند و آتش ها خاموش می شوند.
آبها می خشکند.
این طریقیست که از خاطرها خواهد رفت.
اما عشق چطور؟
( شعر از حافظ. متن از سعید )
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۸۷/۱۲/۱۱ ساعت ۱:۲۷ ب.ظ توسط سعید کیانی
|